بررسی روند بهبود بیماران سرطانی با تحلیل شیوه استفاده از تلفن همراه هوشمند

بیماران سرطانی که تحت شیمی‌درمانی هستند، می‌توانند از راه دور با استفاده از حسگرهای گوشی هوشمند و یک الگوریتم، علائم پیشروی بیماری را براساس تغییرات قابل بررسی در رفتار بیمار مشاهده و کنترل کنند. این تخمین زمان واقعی در علائم و عوارض جانبی، می‌تواند فرصتی را برای مداخله زودتر پزشکان بین مراجعات کلینیکی فراهم کند، از بازدید غیر ضروری پزشک یا بیمارستان جلوگیری کرده و به بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کند.
این مطالعه بر روی 14 بیمار مبتلا به سرطان معده که تحت شیمی‌درمانی بودند در مرکز سرطان UPMC هیلمن انجام گرفت. از این بیماران خواسته شد همانطور که زندگی روزمره خود را انجام می‌دهند، گوشی هوشمند را به مدت چهارهفته با خود به‌ همراه داشته باشند. نرم‌افزار گوشی هوشمند که توسط پژوهشگران بر روی الگوهای رفتاری از جمله تعداد تماس‌ها یا متون ارسال شده و دریافت شده، برنامه‌های گوشی‌های هوشمند مورد استفاده و حرکت و محل گوشی توسعه یافته داده شده برای جمع آوری داده‌ها به ‌صورت پیوسته و بدون تغییر به فرایندهای فراتر از تنظیمات استفاده می‌شود.
در بخشی از این مطالعه از بیماران خواسته شد تا دوازده عارضه مشترک مثل خستگی و تهوع را ارزیابی کنند و بر اساس تعداد دفعات و شدت علائم هر روز را به عنوان «بیشتر از حد متوسط»، «متوسط» یا «کمتر از متوسط» دسته‌بندی کنند. سپس داده‌های به دست آمده از گوشی هوشمند به کمک الگوریتمی برای شناسایی و ارتباط دادن این روزها با 88 درصد دقت به صورت روزهایی با «علائم بالا»، «علائم متوسط» و «علائم کم» استفاده شد. بر اساس اطلاعات به دست آمده، در روزهایی که بیماران علائم بدتر از حد متوسط را نشان می‌دهند، تمایل داشته زمان بیشتری را صرف نشستن کنند، گوشی را به آرامی جابجا کرده و دقایق بیشتری از برنامه گوشی استفاده کنند.
جمع آوری این رفتارهای عینی به دست آمده از حسگرهای گوشی هوشمند نیازمند به تلاش بیشتر بیمار ندارد، و می‌تواند برای نظارت طولانی‌مدت افراد تحت درمان سرطانی شدید یا افرادی با سایر بیماری های مزمن سودمند باشد. پژوهشگران انجام مطالعات پیگیری را برای تعیین اینکه آیا همین رویکرد سنجش منفعل و بدون تغییر به فرایندهای فراتر از تنظیمات می‌تواند برای شناسایی عوارض ناشی از جراحی سرطان استفاده شود، بررسی می‌کنند.