تولید انبوه حسگرهای پوشیدنی پزشکی با چاپ جوهرافشان

در آینده، یک دستگاه زیست‌الکترونیک پوشیدنی می‌تواند علائم حیاتی شخص را به صورت بی سیم منتقل کند و به طور بالقوه اطلاعات مهمی را برای تشخیص زود هنگام مسائل بهداشتی مانند کووید 19 یا بیماری قلبی فراهم کند. با ارسال چنین اطلاعاتی به مراکز درمانی، نیاز به مراجعه حضوری از بین ببرد و همچنین جان انسان ها نجات پیدا می‌کند.

علاقه به زیست‌الکترونیک پوشیدنی در سال‌های اخیر افزایش یافته است، که عمدتا به دلیل تقاضای فزاینده برای ردیاب‌های تناسب اندام است که می‌توانند تمرینات را ضبط و سلامت فرد، از ضربان قلب تا کیفیت خواب، را پایش کنند. به تازگی مهندسان دانشگاه میسوری با تهیه یک برنامه تولید در مقیاس بزرگ برای یک دستگاه قابل تنظیم با قابلیت ردیابی همزمان چندین نشانه حیاتی مانند فشار خون، فعالیت قلب و آبرسانی به پوست، بازار به دنبال توسعه بازار زیست‌الکترونیکی پوشیدنی هستند.

ژنگ یان، استادیار کالج مهندسی دانشگاه میسوری می‌گوید: «در حالی که حسگرهای زیستی این دستگاه ها قبلاً تولید شده‌اند، ما اکنون می خواهیم آنها را با هم ترکیب کنیم تا به صورت یک ابزار واحد درآیند.»

یان اخیراً بیش از 500000 دلار کمک مالی از برنامه توسعه زودرس شغلی بنیاد ملی علوم یا CAREER دریافت کرده است تا طرحی را برای تولید انبوه ارزان قیمت این دستگاه آغاز کند.

یان پیش‌از این دستاوردهای جالب توجهی در این حوزه داشته و یک پچ پوستی را تولید کرده است که به عنوان یک دستگاه الکترونیکی روی پوست قرار می‌گیرد. اکنون، او در تلاش است تا تولید آن دستگاه مفهومی را برای توزیع در مقیاس بزرگ امکان‌پذیر کند.

یان می‌گوید: «دستگاه‌های پوشیدنی موجود معمولاً زیست‌الکترونیک هستند که توسط یک ماده انعطاف پذیر جامد، به طور معمول پلاستیک یا سیلیکون، به عنوان بستر پشتیبانی می شوند.»

 او می خواهد از مواد نرم ، تنفس‌پذیر، راحت، سبک و ضد آب استفاده کند. همچنین، برای تولید انبوه حسگرهای زیست‌الکترونیک، یان در حال تحقیق در مورد چگونگی چاپ مستقیم آنها روی مواد پشتیبان با استفاده از روشی به نام چاپ جوهر افشان بدون ماسک است.

یان می‌گوید: «در آینده، اگر می خواهیم به طور گسترده از دستگاه های زیست پزشکی پوشیدنی استفاده کنیم،  باید هزینه ساخت این دستگاه‌ها پایین باشد. بنابراین، با استفاده از این کمک هزینه می خواهیم تعیین کنیم که چگونه به ساخت مداوم و مقیاس پذیر چنین دستگاه هایی دست یابیم و تلاش کنیم هزینه‌های تولید خود را در کمترین حد ممکن نگه داریم .»