حسگری که روی پوست قرار می‌گیرد تا عرق را آنالیز کند

حسگرهای که روی پوست قرار می‌گیرند ابزار مناسبی برای پایش مستمر عرق بدن هستند تا با کمک انالیز اجزاء موجود در عرق بدن بتوان از وضعیت سلامتی فرد مطمئن شد.

یک تیم تحقیقات هندی موفق به ساخت حسگری شده که روی پوست قرار گرفته و می‌تواند عرق فرد را پایش کند. این حسگر با کمک فناوری میکروسیالی ساخته شده است. موهان و و همکارانش در مقاله‌ای که به چاپ رساندند جزئیات مربوط به ساخت حسگر میکروسیالی را تشریح کردند که روی سطح پوست قرار می‌گرفت و قادر به تشخیص الکتروشیمیایی لاکتات، Na + ، K + و pH حاصل از عرق انسان است.

وینو موهان، از موسسه تحقیقات الکتروشیمیایی مرکزی CECRI، در هند می‌گوید: «یک وصله اپیدرمی می تواند سطح آبرسانی و اکسیژن رسانی عضلات را ردیابی کند، که برای برنامه نظارت بر تناسب اندام ضروری است. از این حسگرهای زیستی پوشیدنی می توان برای تشخیص بالینی و تجزیه و تحلیل شخصی مراقبت استفاده کرد.»

موهان می‌گوید: «بیشتر حسگرهای میکروسیالی که در حال حاضر تولید شده اند، برای نظارت مستمر بر عرق مناسب نیستند و نمی توانند دوباره مورد استفاده قرار گیرند.آنها با استفاده از روش‌های معمولی فوتولیتوگرافی ساخته شده اند، که تولید آنها را گران و وقت گیر کرده و مانع انبوه این حسگرها شده است.»

این گروه تحقیقاتی، حسگرهای میکروسیال پوشیدنی را بدون اتاق تمیز و با کمک چاپ روی صفحه و با هزینه کم تولید کرده است.

این حسگر به طور مداوم و همزمان سطح نشانگرهای زیستی مانند لاکتات ، Na + ، K + و pH را در هنگام تعریق اندازه گیری می کند. حسگر پوستی می تواند آنالیزها را حتی در حضور سایر گونه‌های مزاحم موجود در عرق، به طور انتخابی اندازه گیری کند.

این پچ با یک برد مدار چاپی مینیاتوری (PCB) سفارشی ساخته شده است که رمزگشایی چندگانه عرق و انتقال سیگنال بی سیم اطلاعات را به دستگاه های میزبان امکان پذیر می کند و کاملاً از هرگونه انتقال سیگنال حسگر به حسگر بی‌نیاز است.

موهان توضیح می دهد: «لاکتات یک شاخص کلیدی برای ایسکمی فشار و هیپوکسی بافت است ، که منعکس کننده اکسیژن رسانی کم و متابولیسم اکسیداتیو ناکافی است.سطح لاکتات عرق با مکانیسم متابولیسم انرژی غده اکرین در ارتباط است و تولید لاکتات مستقیماً با شدت ورزش تناسب دارد. همچنین سطح غیرعادی +Na در عرق از نظر بالینی برای تشخیص فیبروز کیستیک مهم است.»