ساخت نانوزیست حسگر برای تشخیص سرطان با کمک پرتقال گندیده!

در مقاله ای با عنوان Two-photon ratiometric carbon dot-based probe for real-time intracellular pH monitoring in 3D environment که در نشریه به Chemical Engineering Journal چاپ رسیده است، پوریا لسانی محقق ارشد و دکترای مهندسی زیست پزشکی دانشگاه سیدنی نشان داده است که چگونه می توان پیشمایشگرهای زیستی مبتنی بر نقاط کوانتومی کربنی از پرتقال گندیده ساخت.

این پیمایشگر نوعی نانوزیست حسگر بوده که قادر به تشخیص سرطان در ظرف پتری بوده و می تواند برای تشخیص دیگر بیماری ها نیز استفاده شود. این فرآیند به گونه ای است که از دیگر مواد آلی (به جزء پرتقال) نیز برای تولید نانوزیست حسگر استفاده نمود.

در این پروژه پرتقال‌ها به دلیل سطوح بالای اسید اسکوربیک،که عملکرد نانوزیست‌حسگر را بهبود می‌بخشد و برای به حداقل رساندن ضایعات مواد غذایی در محل دفن زباله مورد استفاده قرار گرفتند.

در این فرآیند که شامل بیوپسی بافتی از سلول‌های مشکوک به سرطان هستند، سلول‌ها در پتری دیش قرار می‌گیرند. سپس با استفاده از یک پیپت آزمایشگاهی، نانوزیست‌حسگر روی سلول‌ها اعمال می‌شود، در ادامه سلول‌ها با یک میکروسکوپ فلورسانس، نوعی میکروسکوپ که تغییرات نوری ظریف را نشان می‌دهد، بررسی می‌شوند.

پوریا لسانی محقق ارشد و دکترای مهندسی زیست پزشکی درباره این پروژه می‌گوید: « نوسانات شدید اسیدیته سلول‌ها می تواند منجر به عملکرد نامناسب، رشد و تقسیم سلولی شود و در نهایت منجر به بیماری‌های جدی شود.»

آقای لسانی که همچنین وابسته به موسسه نانو سیدنی است، گفت: «ما یک نانوزیست‌حسگر حساس و مقرون به صرفه برای اندازه‌گیری بی‌درنگ میزان اسیدیته سلول‌ها ایجاد کرده‌ایم.»

لسانی افزود: «این نانوزیست‌حسگر همچنین می‌تواند به ما کمک کند تا درک بهتری از چگونگی ایجاد این بیماری‌ها به دست آوریم. بسیاری از بیماری‌ها در طی سال‌ها - و حتی دهه‌ها - قبل از اینکه فرد کوچک‌ترین علائمی را نشان دهد شروع به گسترش می‌کند. بسیاری از بیماری‌ها مانند آلزایمر، زمانی که علائم وجود داشته باشد، برای درمان آنها خیلی دیر است. دستگاه ما امکان تشخیص دقیق‌تر بیماری را قبل از شروع علائم و همچنین امکان تشخیص زودهنگام بیماری‌های جدی مرتبط با نوسانات pH را فراهم می‌کند. ما امیدواریم که این فناوری بتواند به درمان زودهنگام و پیشگیری از بیماری‌های جدی منجر شود. روش‌های آزمایش کنونی می‌توانند پیچیده، پرهزینه و زمان‌بر باشند، در حالی که نانوزیست‌حسگر ما می‌تواند به راحتی در مقیاس بزرگ با هزینه کم تولید شود.»