مقدمه‌ای بر سطوح آمادگی تولید (MRL) و سنجش عوامل تاثیرگذار در تولید به کمک آن
تاریخ : ۱۳۹۹/۰۸/۰۹
تعداد بازدید : ۹۸۲
ارزیابی وضعیت تولید و ریسک‌های همراه با آن، گام مهمی در مسیر توسعه یک کسب‌وکار است که در دهه‌های گذشته مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه در اغلب موارد ارزیابی‌های مربوطه به خوبی اجرا شده‌اند، اما هیچ‌کدام از یک سیستم سنجش کمی واحد پیروی نکرده‌اند. این ارزیابی‌ها عموما متناسب با گام‌های توسعه فناوری اجرا نشده‌اند و مخصوصا در مراحل ابتدایی کسب‌وکار موردتوجه قرار نگرفته‌اند. علاوه بر این، تعداد این نوع ارزیابی‌ها در دهه‌های اخیر کاهش یافته است. در نتیجه هزینه‌های مربوط به تولید و ریسک‌های همراه با آن برای کسب و کارها افزایش پیدا کرده است. راهکار پیشنهادی استفاده از سنجه‌های بلوغ هدف برای اندازه‌گیری ریسک‌های مربوطه در نقاط عطف A و B و C و در حالت تولید با تمام ظرفیت است. این نقاط در گام‌های سطوح آمادگی فناوری و تولید تعریف می‌شوند. در واقع ارزیابی کمی و کیفی در تمامی گام‌های TRL یا MRL توسط ناظران پروژه هزینه و زمان زیادی را می‌طلبد و باید گام‌های کمتری برای ارزیابی در نظر گرفته شوند. نقاط عطف برای پاسخگویی به این نیاز تعریف شده‌اند. سنجه سطح آمادگی تولید (MRL) در کنار سنجه سطح آمادگی فناوری و در واقع بر پایه آن تعریف می‌گردد. تعریف این سنجه می‌تواند به تبدیل یک فناوری به کسب وکار پایدار و مدیریت ریسک‌های موجود در آن کسب‌وکار کمک شایانی کند. سنجه MRL در واقع یک مقیاس و زبان قابل‌اندازه‌گیری برای ارزیابی و بررسی ریسک‌ها و بلوغ یک کسب و کار است. با استفاده از سنجه MRL، می‌توان فناوری‌ها، مولفه‌ها، پروسه‌های تولید، سیستم‌ها یا زیرسیستم‌های تولید را ارزیابی و سازمان‌دهی کرد. نوشتار پیش‌رو، به معرفی مفهوم MRL و روش‌های مرسوم تعیین آن می‌پردازد. مطالعه این سنجه برای مدیران مجموعه‌های دانش‌بنیان و نوپا، تنظیم‌گران و تسهیل‌گران در حوزه توسعه فناوری و به صورت کلی تمام کسانی که به هر نحوی به دنبال حمایت یا توسعه کسب و کارهای فناورانه در کشور هستند، پیشنهاد می شود.
